نای انسان قسمتی از دستگاه نفسی فوقانی است که جهت جریانهوا در حین دم و بازدم ساختاری کاملا مناسب دارد.ساختمان نای از تعدادی حلقه غضروفی cتشکیل شده است که به صورت منظم و به موازات یکدیگر قرار دارند. فاصله بین این حلقه های غضروفی را بافت فیبری عضلانی پوشانده که در نتیجه این عضو ۱۰تا ۱۲سانتی متری که قطری برابر یک و نیم تا ۲سانتی متر دارد در جهات طولی خاصیت ارتجاعی داشته باشد و  در عین حال در زمان انجام بازدم با فشار منفی روی هم  نخوابد.

اگر این ساختار کار طبیعی خود رو از دست دهد وضعیت تنفسی با مشکل مواجه می گردد. تراکئومالاسی  یکی از این اختلال هاست. تراکئومالاسی  اختلال در ساختار غضروفی نای میباشد که سبب روی هم خوابیدن دیواره های آن می‌گردد. دکتر محمد بهگام شادمهر عضو هیات علمی پژوهشکده سل و بیماری های ریوی و رئیس مرکز تحقیقات بیماری های نای  در این خصوص گفت تراکئومالاسی به دو شکل اولیه و ثانویه دیده می شود و حدود نیمی از آسیب های مادرزادی نای را شامل می گردد.در حالت مادرزادی ممکن است ضایعه منتشر یا لوکالیزه باشد. تراکئومالاسی منتشره اولیه معمولا در یک سوم انتهایی نای دیده می شود و با عدم شکل گیری حلقه های غضروفی نمایان می شود که سبب ضعف در ساختار نهایی می گردد. این وضعیت در نوزادان نارس شیوع بیشتری دارد و ممکن است با درگیری حنجره یا قسمت های انتهایی راه های هوایی مانند برونش ها همراه باشد. در این بیماران نواقص مادرزادی دیگری مانند فیستول نای و مری نیز ممکن است دیده شود. بیماریهای سیستمیک مانند اهلرز دانلود و دیسپلازی برونکوپولمونر می تواند باعث شکل گیری تراشه  (نای) با دیوارهای ضعیف گردد و سندروم های کودکی زیادی وجود دارند که با تراکئومالاسی می توانند همراه باشند. وجود دو قوس آئورت یا جدا شدن بی محل شریان بی نام و ... از این موارد هستند. در انواع خفیف ، تا 2 سالگی علایم کودک برطرف می گردد و در انواع شدیدتر نیاز به جایگزینی و ترمیم بافت آسیب دیده وجود دارد.

دکتر شادمهر در خصوص نوع اکتسابی این بیماری گفت : در حالت ثانویه که پس از رشد و تکامل نای به دنبال عفونت و تروما یا توده های قلبی عروقی و فشار های ناحیه ای یه دلیل وجود جسم خارجی دیده می شود، اغلب ضایعه لوکالیزه است.همچنین بیماری هایی مانند تراکئوبرونشیت ، پلی کندریت راجعه و همچنین بیماری های مزمن ریوی مانند برونشکتازی و بیماری انسدادی مزمن راههای هوایی، لوله گذاری مکرر و طولانی مدت  می توانند ساختار مجاری تنفسی را تضعیف کرده و آن را مستعد فروپاشی کنند.

دکتر شادمهر در خصوص نحوه ی تشخیص و درمان بیماران گفت با توجه به علت ایجاد تراکئومالاسی،  علائم بیماران متفاوت است ولی عمدتا با بروز  مشکلات تنفسی همراه است. این بیماران نیاز به  بررسی کاملی جهت معلوم شدن علت زمینه ای و ارزیابی تشخیص های افتراقی دارند تا درمان تخصصی از قبیل جراحی برای بیمار تجویز گردد.