نتایج مطالعه ی علم سنجی به روش بررسی هم رخدادی کلیدواژه ها ؛ نشان داد که ایران رتبه ی 23 در تولید علم در حوزه ی جایگزین های نای را دارد.

اختلال در عملکرد نای به عنوان مجرای عبور هوا به دنبال تنگی اکتسابی (شایعترین علت) یا مادر زادی، تراکومالاسی، ضایعات نئوپلاستیک  اولیه و یا ثانویه ی نای، دیده می شود. اغلب این ضايعات قابل درمان با روش هاي متداول جراحی یعنی رزکسیون وآناستوموز محل آسیب دیده مي باشند. در موارد کمی  تنگی با برونکوسکوپی و دیلاتاسیون  و یا لیزر درمانی راه هوایی توسط سایز های مختلف برونکوسکوپ قابل مرتفع شدن می باشد.

ايده ي استفاده از جايگزين تراشه به دنبال تفكر Bateman  و Belsey در سال هاي 1949 و 1950 مطرح شد كه مبني بر عدم امكان رزکسیون نای بيش از دو سانت بود  و مطرح کننده ی این واقعیت بود که فقط امکان برداشت دو سانتیمتر از نای انسان وجود دارد اما در مطالعات Michelson  ، Grillo     و ... در سالهاي 1950 تا 1960 میلادی  مشخص شد برداشتن بافت  نای با طول بيشتر از 2cm امکان پذیر است و می توان ناحیه ی آسیب دیده را حذف و دو انتهای سالم نای را  به هم پیوند داد.  اما اگر ضايعه بیش از نیمی از طول نای در بالغین و یا یک سوم طول نای در یک کودک  باشد امكان برداشتن نای  و رساندن دو سر سالم جهت آناستوموز وجود ندارد که البته اين محدوديت به سن بیمار ، جثه فرد ، آناتومي نای ، علت زمینه ای و درمان هاي قبلي نيز ارتباط دارد . بنابراین تحقیقات زیادی برای تهیه ی جایگزینی برای نای شروع شد.

 در کشور ایران نیز تلاش های زیادی برای استفاده از جایگزین هایی برای راههای هوایی بیمار و کار روی استنت های نای انجام شده است.  در حال حاضر کشور های آمریکا ، فرانسه ، ایتالیا ، کانادا ، آلمان ، چین ،  اتریش ، هلند و سوییس بیشترین فعالیت تحقیقاتی را در زمینه ی دستیابی به جایگزین های نای انجام داده اند و ایران نیز در این زمینه رتبه ی 23 تولید علم را داراست.

البته همچنان ساخت نسل جدید پروتز ها  و استنت های نای با مواد مصنوعی و تخریب پذیر اما زیست سازگار ادامه دارد لذا پژوهشگران علاقه مند می توانند در این زمینه ضمن اخذ مشاوره ی علمی، اقدام به تحقیق و نوآوری کنند.

منبع:

Ghorbani F, Feizabadi M, Farzanegan R, Vaziri E, Samani S, Lajevardi S, Moradi L, Shadmehr MB. An investigation of topics and trends of tracheal replacement studies using co-occurrence analysis. Tissue Engineering Part B: Reviews. 2017 Apr 1;23(2):118-27.